३१. एक सिक्काका, दुई पाटा

 

म पहाडको उचाइमा बसेर

 

शहर हेर्छु,

कता कता साना थोप्ला जस्ता हरियोपन,

अनि विशाल कँक्रिटको  जङ्गल,

तुवाँलो लागेको जस्तो मधुरोपन। 

 

म विपरीत दिशातर्फ फर्कन्छु

 

खुलेर हाँसिरहेका हिमालहरू,

बादलसँग लुकामारी खेल्दै,

चिसो हावाको स्पर्ष -

शीतलताको अर्कै न्यानोपन। 

 

त्यो शहर 

 

बस्ती नजिक बग्ने खोला,

कालो, दुर्गन्धित, - “ढलमती” भन्छन्,

हिमाल पहाड छोएर आउन हावा,

हिँड्दा–बस्दा लगाउनुपर्छ मुखमा पहिरन।

 

दोषी हो को

 

सरकार की जनता ?

दुवै एक सिक्काका, दुई पाटा

हातेमालो गरौँन, अब साथ-साथ

सुन्दरता साझा, हामी एक भईकन । 

 

२०८२